Kurator dla osób nieznanych z miejsca pobytu
Rola kuratora w postępowaniu cywilnym
Jednym z wymogów formalnych pozwu oraz wszelkich pism inicjujących postępowanie cywilne, jest wskazanie miejsca zamieszkania drugiej strony (pozwanego, uczestnika itd.) Co natomiast jeśli adres naszego przeciwnika nie jest nam znany, bądź jest on nie aktualny? Warto wskazać, że adresem zamieszkania nie jest równoznaczny z adresem zameldowania (który jest pojęciem administracyjnym). Zgodnie bowiem z definicją z Kodeksu cywilnego jest to miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Czy zatem brak wskazania adresu zamieszkania, bądź wskazanie nieaktualnego adresu zamieszkania w pozwie uniemożliwia nam dochodzenie roszczeń cywilnych w postępowaniu sądowym? Otóż nie, gdyż w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego została przewidziana instytucja kuratora dla osób nieznanych z miejsca pobytu.
Konsekwencje upadłości konsumenckiej wobec małżonka upadłego
Czy upadłość wywiera wpływ na sytuację majątkową małżonka?
Kodeks rodzinny wyróżnia dwa podstawowe ustroje majątkowe małżeńskie – ustrój wspólności majątkowej czy ustrój rozdzielności majątkowej (zwykłej bądź z wyrównaniem dorobków). Co zatem jeśli jeden z małżonków ogłosi upadłość konsumencką? Otóż ogłoszenie przez sąd upadłości może spowodować daleko idące konsekwencje nie tylko finansowe, ale również prawne dla małżonka upadłego, o czym poniżej.
Mały świadek koronny
Przesłanki oraz konsekwencje skorzystania z instytucji małego świadka koronnego
Instytucja tzw. małego świadka koronnego uregulowana przez art. 60§ 3 – 5 Kodeksu karnego jest instytucją istniejącą w polskim prawie karnym przez wiele lat. W ostatnich czasach zyskuje coraz większą popularność w szczególności w popularnych mediach. Niemniej jednak nie każdy wie jaka jest istota tej instytucji i przesłanki umożliwiające na jej skorzystanie, a przede wszystkim jakie za sobą niesie konsekwencje.
Zabezpieczenie płatności ceny przy sprzedaży nieruchomości
Jakimi sposobami zabezpieczyć płatność ceny?
Przy sprzedaży nieruchomości notariuszowi przypisuje się powszechnie błędne zadanie, iż bada on czy cena za nieruchomość została uiszczona przez kupującego (np. poprzez przeliczenie gotówki bądź badanie wyciągów z rachunku bankowego). Otóż prawda jest zgoła inna, albowiem notariusz działa na podstawie oświadczeń stron. I to właśnie w interesie stron transakcji jest oświadczenie prawdy, w szczególności, że cena sprzedaży nieruchomości została uiszczona. Co natomiast w przypadku, gdy dzielimy płatność za nieruchomość na raty? Jak zabezpieczyć zapłatę ceny sprzedaży nieruchomości?
Separacja
Kiedy dopuszczalne jest orzeczenie separacji?
Separacja jest instytucją prawną niezależną od rozwodu. W przeciwieństwie do rozwodu nie powoduje ustania małżeństwa, a ustanie wspólnego życia. Separacja bowiem ma za zadanie przede wszystkim umożliwienie wykonywania praw i obowiązków rodzinnych (w szczególności związanych z dziećmi) w związku z faktyczny ustaniem pożycia małżeńskiego. Niemniej jednak, separacja w niektórych stanach faktycznych może również pełnić tzw. funkcję restytucyjną, a więc może przyczynić się do wznowienia wspólnego życia małżonków. Aby możliwym było orzeczenie separacji, muszą być jednak spełnione ustawowe przesłanki uregulowane przez Kodeks rodzinny i opiekuńczy.
Błąd w aktach stanu cywilnego
Czy istnieje możliwość sprostowania aktu stanu cywilnego?
Przedstawmy następującą sytuację – spadkobierca udaje się do notariusza celem sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia. Niemniej jednak w trakcie sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia okazuje się, że w akcie zgonu znajduje się omyłka (np. w dacie zgonu spadkodawcy bądź w jego imieniu). W takim przypadku notariusz odmówi sporządzenia aktu i będzie wymagał przedłożenia aktu bez znajdującej się w nim omyłki. Niemniej jednak powstaje pytania – czy można dokonać sprostowania omyłki w akcie stanu cywilnego? A jeśli tak to w jaki sposób można taką omyłkę sprostować?
Jak uzyskać rekompensatę z tytułu pracy w szczególnych warunkach?
Spór sądowy z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych
Zgodnie z ustawowymi regulacjami, praca w szczególnych warunkach to praca w takich warunkach, która z dużym prawdopodobieństwem z wiekiem może spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, odpowiada jednemu z rodzaju prac wskazanych w Rozporządzeniu Radcy Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. oraz jest wykonywana codziennie i w pełnym wymiarze czasu pracy. Praca w szczególnych warunkach uprawnia pracownika do przejścia na wcześniejszą emeryturę tzw. emeryturę pomostową. W przypadku zaś braku spełnienia wszystkich przesłanek, pracownik może ubiegać się o przyznanie rekompensaty. Niemniej jednak nie rzadko ubezpieczony musi liczyć się z „walką” o rekompensatę.
Potrącenia z wynagrodzenia za pracę
Kiedy pracodawca może dokonywać potrąceń z wynagrodzenia?
Kodeks pracy wprowadza daleko idącą ochronne prawną wynagrodzenia za pracę, której przejawem jest ograniczenie pracodawcy w możliwości dokonywania potrąceń z wynagrodzenia. Co istotne, ochrona ta nie dotyczy tylko podstawowego wynagrodzenia, ale również inny należnych pracownikowi wypłat (np. ekwiwalentu za niewykorzystany urlop). Z podanych wyżej względów, ustawodawca zdecydował się wprowadzić katalog zamknięty przypadków, w których możliwe jest dokonanie potrącenia z wynagrodzenia po odliczeniu wszelkich danin publicznych (takich jak składki na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczek na podatek dochodowy). A zatem kiedy pracodawca może dokonać potrącenia wynagrodzenia za pracę?
Jak zgłosić wierzytelność w postępowaniu upadłościowym?
Podstawowe informacje
W postępowaniu upadłościowym nie tylko na upadłym ciążą obowiązki określone w ustawie prawo upadłościowe. Przepisy bowiem określają również obowiązki wobec wierzycieli, w szczególności takie, które umożliwiają im dochodzenie należności od upadłego w toku postępowania. Przede wszystkim jest to obowiązek zgłoszenia wierzytelności. Bez dopełnienia tego obowiązku wierzyciel nie będzie mógł odzyskać swojej wierzytelności od upadłego.
Dobrowolne poddanie się karze w sprawach „wykroczeniowych”
Jak wygląda procedura?
Podobnie jak w sprawach karnych, w których zastosowanie znajduje Kodeks postępowania karnego, w tzw. sprawach „wykroczeniowych” również pojawia się instytucja dobrowolnego poddania się karze. Jest to jedna z metod konsensualnego zakończenia postępowania karnego. W zasadzie jest to pewna forma porozumienia pomiędzy obwinionym a oskarżycielem publicznym. Co więcej, nawet brak porozumienia z oskarżyciel publicznym, nie przeszkadza, aby sam obwiniony taki wniosek złożył do sądu. Istotnym jednak jest aby wiedzieć jak i kiedy taki wniosek może zostać złożony.