Pełnomocnictwo udzielone krewnemu, a opłata skarbowa.
Powstanie niniejszego artykułu stanowi przede wszystkim reakcję na stosowane w niektórych urzędach „automatyczne” pobieranie od każdego petenta tzw. opłaty skarbowej. „Automatyczne” – czyli zawsze i od wszystkich. Co nierzadko stanowi nie tylko działanie bezprawne, ale i także świadome wprowadzanie obywatela w błąd. Nadto, prowadzi to do bezpodstawnego uzyskiwania dochodów przez gminy. A wszystko to zazwyczaj przez brak wiedzy co do przysługujących nam uprawnień. I dziś właśnie zajmę się jednym z nich, a tj. zwolnieniem od opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
Czy pracodawca ma obowiązek zatrudniać niewydajnego pracownika?
Z pozoru odpowiedź na zadane w tytule niniejszego artykułu pytanie wydaje się być oczywista i brzmieć: „Oczywiście, że nie.”. Takie twierdzenie z całą pewnością można postawić w sytuacji, w której pracownik wykonuje swoje obowiązki niedbale, powoli oraz w każdy inny sposób, który opisuje nieprzykładanie się do zleconej mu do wykonania pracy. Wtedy bowiem jego „wina” w działaniu, w dużym uproszczeniu, uzasadnia jego zwolnienie.
Nazwiska małżonków.
Małżeństwo niesie za sobą wiele różnego rodzaju zmian w życiu każdego człowieka. Jedną z takich zmian jest zmiana nazwiska. W naszym kraju, zazwyczaj to kobieta przyjmuje nazwisko męża. Czy ma ona jednak taki obowiązek? Czy może pozostać przy własnym nazwisku? Czy mąż może przyjąć nazwisko żony? Na te i inne pytania, odpowiem w niniejszym artykule.
Obowiązek alimentacyjny rodzeństwa.
Alimenty. Jeśli słyszymy to słowo to zazwyczaj kojarzymy je z sytuacją, w której to rodzice muszą uiszczać na rzecz swoich dzieci, z którymi zazwyczaj (bowiem nie zawsze) nie zamieszkują, określoną sumę pieniężną, mającą służyć ich utrzymaniu. I rzeczywiście, jest to słuszne skojarzenie bowiem tego rodzaju sytuacje najczęściej występują w praktyce. Ale czy wiecie, że do uiszczania alimentów poza rodzicami mogą być zobligowane jeszcze inne podmioty? Jednym z nich może być także rodzeństwo. I o tym właśnie w jakich sytuacjach to na rodzeństwu zamiast na rodzicach ma spoczywać ten obowiązek, opowiem w niniejszym artykule.
Brak pozytywnych wyników dziecka na studiach, a obowiązek alimentacyjny.
Wydaje się, że dość powszechnie wiadomo, iż dziecko, które się uczy, co do zasady, mimo osiągnięcia pełnoletniości, nadal będzie posiadało prawo do otrzymywania zasądzonych na swoją rzecz alimentów od osoby wobec niej zobowiązanej (zwykle jednego z rodziców). W Polsce, zazwyczaj problem ten dotyczy uprawnionych z tytułu alimentów, którzy rozpoczęli naukę na tzw. studiach dziennych. Co do zasady uniemożliwiają one bowiem podjęcie pracy w pełnym wymiarze czasu pracy, a w konsekwencji samodzielne utrzymanie się dziecka do czasu zakończenia nauki.
Doręczanie pism w postępowaniach toczących się przed urzędami – część II (awizo)
Kontynuujemy dziś cykl artykułów dotyczących doręczania pism przez organy państwowe. W ostatnim artykule poruszałam kwestię konieczności, a właściwie jej braku, osobistego odbioru pism urzędowych i związanych z tym konsekwencji. W niniejszym artykule, zgodnie z zapowiedzią, zajmę się awizowaniem przesyłek oraz konsekwencjami upływu terminu do odbioru takiej przesyłki. Jak wspominałam bowiem w poprzednim artykule tego cyklu, powszechnie za prawdziwą przyjmowana jest następująca teza:
„Jeśli awizuję list, bo np. spodziewam się w nim negatywnej dla mnie decyzji, to jako że nigdy mi go nie doręczono, nie może on wywołać wobec mnie żadnych skutków prawnych, w szczególności tych negatywnych.”
Zasiedzenie nieruchomości
Kiedy informuję czy to znajomych czy to Klientów, że coś takiego w polskim prawie funkcjonuje to zazwyczaj są oni mocno zdziwieni. I rzeczywiście, „zasiedzenie nieruchomości” wydaje się bowiem na pierwszy rzut oka czymś z „starych czasów”. Nic bardziej mylnego. Sprawy o zasiedzenie nie stanowią w sądach rzadkości. Przeciwnie. To właśnie te „stare czasy”, gdzie świadomość prawna obywateli była znikoma spowodowały zamieszanie co do prawa własności nieruchomości. Obecnie – zazwyczaj dziedziczącym nieruchomości dzieciom, wnuczkom itp. – przypada swoista przyjemność „prostowania” skutków w/w zamieszania. W tym artykule pozwolę sobie nieco przybliżyć temat zasiedzenia nieruchomości.
Doręczanie pism w postępowaniach toczących się przed urzędami.
Postanowiłam napisać cykl artykułów, wydawać by się mogło oczywistych, dotyczących doręczania pism przez organy państwowe. Przekonała mnie do tego ogromna liczba osób, którym na co dzień udzielam pomocy prawnej w sprawach, w których „wszystko zaczęło się” od bagatelizowania znaczenia doręczania pism przez określone podmioty państwowe, w tym także (jak w tytule niniejszego artykułu) przez organy administracji publicznej zwane potocznie „urzędami”. Co dokładnie mam na myśli?
Kradzież – wykroczenie czy przestępstwo?
Do napisania dzisiejszego artykułu zainspirowali mnie znajomi, którzy to stosunkowo często pytali/pytają mnie „Jak to jest z tą kradzieżą?” Niektórzy twierdzą bowiem, że zawsze jest przestępstwem inni zaś, że może być też wykroczeniem, ale nie wiedzą w jakich sytuacjach. Jak więc rzeczywiści regulują to przepisy prawa w Polsce? Odpowiedzi na to pytanie udzielę więc krótko w niniejszym artykule.
Na samym wstępie warto jednak byście zapoznali się z treścią dwóch różnych artykułów z dwóch różnych i niezależnych od siebie kodeksów.
Przestępstwo niealimentacji.
Ostatnimi czasy bardzo często możemy usłyszeć w mediach o wprowadzaniu przez Państwo różnego rodzaju „form walki” z tzw. alimenciarzami, czyli po prostu osobami, które mimo ciążącego na nich obowiązku, zalegają z płatnościami alimentów (zazwyczaj na swoje dzieci). Jedną z takich form była właśnie, dokonana stosunkowo niedawno, nowelizacja przepisów kodeksu karnego z dnia 23 marca 2017 r. Miała ona bowiem na celu nie tylko taką zmianę przepisów, która miała zmniejszyć dotychczas istniejące duże różnice w wydawanych przez sądy wyrokach wskutek niezwykle kontrowersyjnych i niejasnych przesłanek przestępstwa niealimentacji, ale przede wszystkim przyczynić się do realizacji postulatów pełnej prawnokarnej ochrony osób pokrzywdzonych tym przestępstwem. Zmian przepisów z tym związanych było kilka, ale w tym artykule skupię się na omówieniu niejako podstawowego przepisu dla odpowiedzialności karnej alimenciarza tj. art. 209 par. 1 Kodeksu Karnego (dalej: k.k.). Artykuł ten brzmi następująco:
„Kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”